Dag 10 Kiev- Orol 544 km
Vort met de geit, we gaan richting Rusland. Het ontbijt wordt door sommigen heel vroeg genuttigd en de eerste
groepen rijden al om 6 uur de stad uit, oppassen geblazen voor de dronkaards die dezelfde route gebruiken om
huiswaarts te keren. De route voert ons door het platteland waar mensen hun waar aanprijzen langs de kant van
de weg, vaak pruimen, appels uien en de armoede is bijna tastbaar.
Onderweg een prachtig stukje onverhard, een zandweg die natuurlijk op volle snelheid wordt genomen na eerst
iemand met videocamera te hebben gedropt. Mooie plaatjes!.
De grensperikelen zijn weer langdurig, wederom een stempel marathon van enkele uren, ditmaal komen we er
niet allemaal over.. Bernd Drechsler een van de duitse deelnemers blijft steken in het niemandsland omdat zijn
nummer van het paspoort en het Russische visum niet overeenkomen. Ondanks bemiddeling van de mensen van
Eurocult (hulde !) blijven de Russische douaniers volharden in hun weigering, er zit niets anders op dan terug te
keren naar Kiev. Hij zal uiteindelijk via de Duitse ambassade een nieuw visum krijgen en voegt zich een dag
later na een vliegreis weer bij ons, ook hulde aan Bernd die deze nachtmerrie ogenschijnlijk gelaten en rustig
ondergaat. De monteurs arriveren als laatste met Frau Drechsler om halfdrie in Orol, zij slaapt in het Hotel
gelukkig niet alleen en heeft gezelschap aan de kakkerlakken, dit onderkomen is het dieptepunt en zelfs de wc
spoelt niet door, de bedden zijn gelukkig goed.
Dag 11 Orol-Moskou 356 km
S'morgens bij het ontbijt is de onrust goed voelbaar "we gaan naar Moskou" , de route is mooi met prachtige
houten huisjes en de Russische politie zwaait ons telkens door, boetes zijn zeldzaam of zou toch de brief helpen
welke we van de ambassade hebben gekregen ?. Dit epistel vertelt de diender in het Russisch wat we komen
doen er staat zelfs het telefoonnummer van de ambassade op wat bij problemen kan worden gedraaid, dit doet ze
meestal besluiten ons snel door te laten rijden.
De wegen zijn opvallend goed, echter wie oplet ziet dat veel fabrieken leeg en vervallen het verhaal van de
deplorabele Russische economie vertelt samen met de mensen langs de kant van de weg met hun emmertjes.
Je moet je eens voorstellen wat deze mensen voor een bestaan leiden, met een koe langs de A2 grazen en in een
emmertje je oogst verkopen terwijl de rijken langs je scheuren in hun dikke BMW's.
De contrasten zijn groot, terug dan maar naar ons reisdoel; Moskou op de borden.
Alsof het afgesproken was komen de drie amazons van ons groepje tot stilstand voor en naast het bord
"Moskou 176 km" dit voor het thuisfront te vereeuwigen.
De stad is overweldigend, groot, rumoerig, veel verkeer en lijkt op iedere andere wereld stad.
We zitten in een mooi hotel en worden verwelkomd door de anderen zwaaiend met een pot bier vanaf het terras,
alle wagens staan bij elkaar geparkeerd voor het Hotel, een prachtig gezicht.
Dit spektakel trekt veel bekijks, we halen de locale krant, tv, dealer en zelfs internet.
Groep A is nog getuige van een heuse Hotelbrand en kan mooi het klassieke brandweermaterieel bezichtigen.
De stemming is prima en stijgt de volgende morgen ten top als we onder politie escorte dwars door Moskou met
de hele club een foto op het Rode Plein kunnen maken, zelf het druilerige weer kan hier geen afbreuk aan doen.
Georganiseerd in de bustour maar ook op eigen gelegenheid met de metro wordt Moskou verkend, het Kremlin,
het graf van de onbekende soldaat, de tombe met Lenin de gebouwen en fonteinen..Ja, Ja, deze stad is erg
mooi.
De tijd gaat te snel en het bezoek aan het Russisch staatscircus is zeker het vermelden waard, het is niet
gemakkelijk dit alles met u te delen maar indruk maakte het wel.
Wat plezierig is dat de techniek ons inmiddels niet meer in de steek laat en dit betekent dat ook de monteurs met
volle teugen kunnen genieten en eens op tijd in hun bed komen, of ze moeten in de disco zijn blijven plakken..
