Dag 13 Moskou-Tver 456 km
Het is weer rijden geblazen, een lange etappe naar hopelijk niet Te-Ver.
Eerst de rondweg op richting het noorden naar Sergijeew Possad, een religieus centrum van Rusland waar alle
gevallen soldaten worden herdacht en wat ooit een kazerne bevatte.
Een prachtige authentieke verzameling kerken in originele staat waar we de mis bijwoonden, de kunst aan de
muur was een fortuin waard. Een ding vond ik echt opvallend, tegenover de kerken bevond zich een. Mac
Donalds waar we hebben ontbeten. Tja vooruitgang schijnt dit te heten, doe mij maar een big-mac en een kop
koffie.
Ook deze etappe had een verrassing voor ons in petto, een pontonbrug onderweg lag eruit en was een veerbootje
geworden, dit leidde tot enige vertraging en toen de wachttijd opliep tot twee uur nam Hugo een club op
sleeptouw om deze hindernis heen. Het voelde net als thuis bij Kruiningen-Kerkpolder.
Onderweg weer prachtige houten huizen en ook het weer zat mee, droog niet te warm en zonnig.
Benzine tanken is goed mogelijk, de methodiek wil ik u niet onthouden; eerst betale men 200 roebel, dan slurf
erin en is de tank te klein ?. Jammer dan pech gehad.
Ik wil u vragen dit verhaal niet aan de grote klok te hangen anders neemt onze regering deze "accijns" nog over.
Het Hotel werd door iedereen op tijd en rijdend gehaald, echter niet geheel zonder problemen en ditmaal werd
een bijzonder team slachtoffer van de "Russian roads"
Ons monteurteam had de V70 T5R Estate zijdelings in de greppel geparkeerd nadat de trailer met het rechter
wiel in de berm geraakteen hen erin had getrokken.
De wagen kon hier alleen door een militaire takeldoos uit worden bevrijd, gelukkig hadden de jongens zelf niks
en kwamen ze met de schrik vrij met wat blikschade aan de wagen konden ze hun weg vervolgen.
Hugo had in het routeboek een vooruitziende blik toen hij met "Russian roads don't go there" de naam voor de
etappe koos.
